Egzystencja jest jak telenowela

Jakby przyrównać swoje własne życie do któregoś gatunku filmowego, co by to było? Horror, musical a może komedia? Na sto procent obyczaj, ponieważ to się przecież narzuca samo przez się, lecz nie za każdym razem i nie w każdym okresie życia. Przeważnie jest przecież trochę obyczajowości, a po po jakimś czasie dramat, jaki rozlewa się na kolejne dni, tygodnie, miesiące…

Zazwyczaj także jest niepokojąco niczym w serialu z thrillerowym napięciem. W te dni wszystko zmienia swoją postać rzeczy, bliscy zachowują się niecodziennie i rzeczy, jak gdyby dostały drugie życie, nie ma nic pewnego, nic nie jest określone i dookreślone, wszystko bardziej zaraża niepewnością niż powszechnymi rozwiązaniami, jakie działały w innych sytuacjach. Takich dni, gdzie thriller (polskie seriale), jak z piosenki Michaela Jacksona rządzi naszym życiem lepiej nie mieć zbyt często, chociaż są dosyć emocjonujące…

Jeszcze znaczniej zdecydowanym przeżyciem będzie coś z dziedziny antagonizmu, z jakiego trudno wyjść z korzyściami. W tego typu zdarzeniu można określić nasze położenie jako: klincz, konflikt zbrojny, spotęgowanie nieprzyjemnych wojennych nastrojów… Najlepiej to prezentuje serial wojenny, gdzie często nieprzyjacielskie jednostki jednego wojska atakują wrogów z drugiej strony. W takich serialach mamy też dobrych i złych bohaterów. Ty oczywiście jesteś pozytywną postacią, lecz jesteś zmuszony przeciwstawiać się wrogim armiom, co błyskawicznie upoważnia cię do użycia siły…

Seriale, ach te seriale, lecz kolejny przykład również perfekcyjnie pasuje do tego tematu. Spróbujmy wziąć na warsztat taki westernowy serial. Western, jaki jest wiadomo, lecz przeważnie takie mało zawiłe wartości Dzikiego Zachodu odnajdują się w codziennym życiu (więcej o westernach i serialach wojennych jest tu: serial kabaret z serialu ranczo typu western).

Pojedynki (choć można unikać takiego określenia) toczymy prawie codziennie. W każdy dzień jesteśmy podatni na zajadłą bitwę, której wynik może być tylko jeden: albo odnosimy zwycięstwo, albo przegrywamy… Remisy są, ale rzadko.

Nie brzmi to zachęcająco, lecz tak czasami przedstawia się nam ta, niby wiadoma, lecz tak naprawdę mało znana realność. Możemy ją zatwierdzić, z całą jej grozą, zgodzić się na jej bitewną dyktaturę, lecz w konsekwencji powinniśmy rozegrać ten pojedynek, jak w najlepszym westernie.